Slachtedyk bij Achlum

Na de vier eerste Moederpolders zijn er nog meer dorpspolders aangelegd. Gedeelten van al die dijken zijn uiteindelijk samengevoegd tot één binnendijk, die rond 1300 voltooid was. Een klein stukje in het noorden, bij Getswerdersyl is later aangelegd. De naam Slachtedijk komt in 1461 voor het eerst in de archieven voor. De dijk diende als extra waterkering om om overstromingen vanuit het westen en het zuiden tegen te houden. In de dijk bevonden zich 10 sluizen. Bij een stormvloed in 1825 heeft voor het laatst water tegen de dijk gestaan. Pas in 1991 is de dijk uit het officiële netwerk van waterkeringen gehaald omdat nergens meer de benodigde dijkhoogte voor een secondaire waterkering werd gehaald. De provinciale nauurbeschermings organistatie "it Fryske Gea" heeft de dijk nu als cultuurhistorisch monument in beheer.

Wat opvalt aan de foto is de slingerende loop van de dijk. Deze volgt de loop van de oudste Friese dorpsdijken, die bij voorkeur werden aangelegd op natuurlijke hoogten in het landschap. Ze gingen als het ware slingerend van de ene rug naar de andere. Daarnaast was het gebruikelijk om bij een dijkdoorbraak een reparatie om het gat heen te leggen, wat weer extra kronkels tot gevolg had. De verkaveling van de percelen rond de dijk is van het type "onregelmatige blokverkaveling". Deze verkaveling is kenmerkend voor oude zeekleilandschappen. De verkaveling is ontstaan vanuit hogere ruggen en de begrenzing wordt gevormd door natuurlijke slenken, kreken en prielen. Zo krijg je een legpuzzelachtig patroon van velden met merkwaardige bochten en hoeken.



Keywords: Panorama, Slachtedijk, Moerderpolders, Binnendijk, Slaperdijk, Historisch, Onregelmatige, Blokverkaveling