Kloosterterrein van Klaarkamp bij Rinsumageast

Onder het bewind van de Franken werden de Friese natuurgodsdiensten vanaf de 8e eeuw langzaam verdrongen. Het later in zee verdwenen Sint-Odulphusklooster van Starum uit de 9e eeuw, was het eerste klooster van Fryslân. Het zou echter tot aan de 12e eeuw duren voordat er grote Monnikenkloosters gesticht zouden worden. In 1165 werd Klaarkamp als eerste klooster van Fryslân opgenomen in de Cisterciënzer kloosterorde. Dit was een sobere orde die streng in de leer was. Klaarkamp was een dochterklooster van het Franse Clairvaux. Kloosters werden vooral gebouwd op woeste onontgonnen gronden, het werk werd gedaan door lekenbroeders op uithoven. Door schenkingen en ontginningen verwierven de kloosters veel land en bezittingen. De rijkdom en zakelijke belangen veroorzaakten geleidelijk een moreel verval en gedoe met de lekenbroeders, wat in de 14e eeuw leidde tot een afbrokkeling van het belang van de kloosters. In de 15e eeuw volgde er een opleving dankzij grote hervomingen. Na de reformatie van 1520 verloren de kloosters langzaam hun macht. In 1580, tijdens de Tachtigjarige Oorlog sloot Fryslân zich aan bij de protestanten en werden de kloosters gesloten, de bezittingen vervielen aan de Staten van Friesland en de gebouwen werden afgebroken. Van Klaarkamp zijn alleen nog sporen in de grond en in de verkaveling van het terrein te herkennen.


Keywords: Klooster, Klaarkamp, Monasterium beate Maria de Claro Campo, Clairvaux, Cisterciënzers, Rinsumageest, Verkaveling, Terrein